-
1 zakrzy|knąć
zakrzy|czeć2{}, zakrzy|knąć pf (zakrzyczysz, zakrzyczał, zakrzyczeli) vi (zawołać) to cry, to shout; (wrzasnąć) to scream- „brawo!” – zakrzyknął ‘well done!’ he cried a. shouted- zakrzyczeć z przerażenia to scream in terrorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakrzy|knąć
-
2 zakrzy|czeć2
zakrzy|czeć2{}, zakrzy|knąć pf (zakrzyczysz, zakrzyczał, zakrzyczeli) vi (zawołać) to cry, to shout; (wrzasnąć) to scream- „brawo!” – zakrzyknął ‘well done!’ he cried a. shouted- zakrzyczeć z przerażenia to scream in terrorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakrzy|czeć2
См. также в других словарях:
zakrzyczeć — dk VIIb, zakrzyczećczę, zakrzyczećczysz, zakrzyczećkrzycz, zakrzyczećczał, zakrzyczećeli, zakrzyczećczany zakrzyknąć dk Va, zakrzyczećnę, zakrzyczećniesz, zakrzyczećnij, zakrzyczećnął, zakrzyczećnęła, zakrzyczećnęli, zakrzyczećnięty zakrzykiwać… … Słownik języka polskiego